Türk tiyatrosunun usta sanatkarı Rasim Öztekin, kalp krizi nedeniyle tedavi gördüğü hastanede 8 Mart’ta hayata gözlerini yumdu. Ani vefatıyla başta ailesi olmak üzere herkesi yasa boğan sanatkarın, oyuncu kızı Pelin Öztekin ise toplumsal medya hesabından babasına hasretini lisana getirdi.
Pelin Öztekin, Rasim Öztekin’i yıllar evvel çekilmiş bir görüntüyle andı. Öztekin paylaşımına, şu notu düştü; “Bazı iletiler var hala dönüp bakamadığım, okuyup, yanıt veremediğim fakat yinede silemediğim.”
“Bugün, tam şuan o iletilerden biriyle istemsizce bakıştık. Nedensizce bildiriye bastım ve karşıma bu görüntü çıktı. Ferruh abi çekmiş, sanırım 4 yahut 5 yaşımdayım. Kimi anılar vardır gelip kalbinize oturur ya, oturdu!”
“KEŞKE DAİMA ÇOCUK KALSAM”
“Annemin hoşluğu ve Babamdan aldığım tahminen de birinci oyunculuk dersim. Görüntüden çıkamıyorum, “Keşke daima çocuk kalsak” lafını hiç bu kadar derinimde hissetmemiştim. Çok özledim be ÇOK!” notunu düştü.
“BEN ARTIK BÜYÜDÜM BABA”
Öte yandan Öztekin, babasının vefatından bir hafta sonra bir arada çekilen karelerini yayınlayarak duygusal bir paylaşım yapmış ve şu sözleri kullanmıştı:
“Her şey ne kadar süratli, birebir gidişin üzere Babiş. Güya dün kulağına ‘kal benimle, ben daha o kadar büyümedim’ diye fısıldayan ben değildim. Sen tekrar erken davrandın kaptan! Yaka iğnesi üzere boynunda uyuttuğun, omuzunda taşıdığın, tekneden denize attığın, elinden tutup maça götürdüğün, babasını hayranlıkla sahnede izleyen, babasını ustası yapıp o yolda ilerleyen o minik kız çocuğu bir gecede büyüdü. Ben sonunda büyüdüm baba.”
“BENİM BİRİNCİ AŞKIM, HAYRANI OLDUĞUM DAĞIMDIN”
“Bugün bir hafta oldu, özlediklerinin, ustalarının, dostlarının yanına göçeli. Daha ne çok anı biriktirip, yaşananlara gülüp geçecektik, sen tekrar bana akıllar verecektin ben ‘offf baba yaaa’ diye şımarıklık yapacaktım. Fazla erken değil miydi bu didişmeleri bırakıp gitmek için? Sen benim birinci aşkım, kahramanım, hayranı olduğum dayanağımdın.”
“Babalar kızlarının birinci aşkıdır lafını anlamayanlara inat o aşk en çok bize yakıştı Babiş. Yüzümün, gülüşümün en çok benzediği adam, babam. Senin kızın olmak benim için nasıl büyük bir gurursa, ömrüm boyunca senin yolundan gitmek de benim için o kadar değerli olacak. Elveda sana benim daimi yol göstericim. Güzel ki senin kızınım, uygun ki sen Babiş. Seni şimdiden çok özlüyorum. Seni çok lakin çok seviyorum Rasoş’um…”
