Michigan Üniversitesi tarafından ölçülen tüketici hassaslığı, 4,9 puan düşüşle 72,5 beklentisinin altında 66,8’e gerileyerek 2011’den bu yana en düşük düzeyini gördü. Beklenmedik ölçütteki düşüşte birkaç faktör tesirli olmakla birlikte, yüksek enflasyonun artık tüketici davranışlarına ziyan verdiği görülmekte. Son aylarda Covid belirsizliğinin sürmesi ve azalan teşviklerin tesirini de bunun içine dahil edebiliyor olsak da, Kasım başı itibariyle gerçek gelirleri aşındıran enflasyonun itimat aşındırıcı tesirinin tüketim harcamalarındaki baskısı daha hissedilir boyutta.
Alt kalemlere bakacak olursak; Yakın vadeli enflasyon beklentileri %4,9’a yükseldi ve daha uzun vadeli (üç ila beş yıl sonra) beklentiler %2,9’da kaldı. Mevcut durum 77,7’den 73,2’ye gerilerken, beklentiler 67,9’dan 62,8’e geriledi. Hane halklarının durumu yüksek fiyatlarla eskiye nazaran daha bağlı görünüyor. Bu noktada, işsizlik ve enflasyon olgusu harcama yetisi ve tüketici davranışlarıyla direkt bağlantılı görülüyor. Tedarik zincirinde olağanlaşma, enflasyonda olağanlaşma için ana sağlanması gereken koşul üzere görünüyor. Bu etaba gelindiği vakit normalizasyon daha kayda paha halde konuşulabilecektir, fakat şimdiki tasamız Fed’in de davranışlarını etkileyecek daha kalıcı bir enflasyon formunda. Gevşek finansal şartlar şu anda ana yardımcı olması gereken başta konut olmak üzere dallara de yardımcı olacak bir noktada değil, zira fiyatlardaki yükseliş olgusu daha devrede. Fiyatlarda denetim sistemi açısından, Fed’in çıpayı tutabilmek noktasında varlık alımlarını azaltması, duruma nazaran hızlandırması anlaşılabilir bir durum.
Kaynak: Tera Yatırım
Hibya Haber Ajansı
